Daar zijn we weer...

Zo dat is een héééle tijd geleden, maar gelukkig gaat het inmiddels een stuk beter gelukkig.


Het was een heel erg diep dal, en gelukkig ben ik, mede dankzij goede gesprekken, op de goede weg.

En net toen we dachten dat het dal niet dieper kon, kwam de verlossing in de vorm van een huis. Dit ging ook met de nodige stress gepaard, maar we hebben gewonnen! Het kon niet op een beter tijdstip komen! Later zal ik jullie hier meer over vertellen.

Inmiddels ben ik weer een paar uur aan het werk, wat niet mee valt heel eerlijk gezegd. Mijn bedrijfsarts zei ook verleden week dat, ondanks het goede nieuws dat we nu een heerlijk, fantastisch, er is geen mooier huis dan dit huis hebben gekocht, alle klachten die de afgelopen jaren opgestapeld zijn, als sneeuw voor de zon verdwenen zijn...en zo is het ook. Ik merk in kleine dingetjes dat ik nog lang niet de oude ben. Maar ik doe mijn best, en meer kan ik niet doen.


De hypotheek is inmiddels geregeld, de nodige spullen zijn besteld (ook hier vertel ik later over), en op 5 december is de overdracht!

Dit maakt ons een heel stuk gelukkiger, en de tijd die ons hier nog rest (36 nachten en dan krijgen we de sleutel om precies te zijn hihi) is nu een stuk dragelijker.

Tot nu toe in vogelvlucht hoe het hier gaat, en ik dank de trouwe lezers die de afgelopen maanden hebben geïnformeerd hoe het met me ging. Sorry dames...ik kon het echt niet opbrengen om hier een zinnig woord te melden...

Ik zal er regelmatig weer zijn, zolang mijn internetabonnement op mijn telefoon het toe laat!

Een hele fijne avond gewenst, en wat Moos en mij betreft:

Met gierende banden naar 5 december!!!